یادگیری پردازش مؤثر اطلاعات در کودکان ADHD – بخش اول

دسته بندی : تربیت و روانشناسی

کلیپ های مرتبط

کارتون پینگو، قسمت 94

ارتباطات و روابط در درون خانواده - قسمت دوم (دکتر علی بابایی زاد)

دليل خشم و عصبانيت در كودكان (دکتر هلاکویی)

شعر و ترانه کودکانه " جوجه"

مدل موی بچگانه، آموزش یک مدل ساده مهمانی

شمارش چطور در ذهن کودک اتفاق می‌افتد؟

برای عید اتاق کودکانتان را تغییر دهید

رابطه بین رژیم غذایی مادر و کولیک در نوزاد

خودکنترلی در کودکان (2)

عدم تفاهم بین والدین عامل استرس در کودکان (دکتر ثمودی)

یادگیری پردازش مؤثر اطلاعات در کودکان ADHD – بخش اول
بعد از اینکه اطلاعات وارد گیرنده‌های حسی ما شد به‌مغز می‌رود و در آنجا برای یادگیری مفاهیم، ایجاد افکار جدید و ادراک دنیای اطراف‌مان پردازش می‌شود. بسیاری از کودکانی که به ADHD یا همان اختلال نقص توجه همراه با بیش‌فعالی مبتلا هستند، در پردازش اطلاعات مشکل دارند.
برای مثال کودکی که دچار مشکل خواندن می‌باشد، ممکن‌است در پردازش صداهای زبان (آگاهی آوایی نیز خوانده می‌شود)، در درک شکل حروف و یا کلمات مشکل داشته باشد.
وقتی که اشکال در پردازش اطلاعات وجود دارد، کودک اغلب در فهم معنی چیزها مشکل پیدا می‌کند. گاهی کودک به‌یک جزء خاص تکلیف می‌چسبد و نمی‌تواند توجه خود را به‌جزء مهم‌تر تکلیف هدایت کند. به‌این حالت درجازدگی یا تکرار گفته می‌شود.
علاوه بر این، اغلب مشکلاتی نیز در زمینه ذخیره و بازیابی اطلاعات در حافظه وجود دارد. شما می‌توانید از طریق مشاهدۀ این‌که چه چیزهایی در محیط، علاقه و توجه کودک‌تان را برمی‌انگیزد اطلاعات بسیاری در مورد او بدست آورید.
آیا او فقط وقتی موضوع گودزیلا، جنگ ستارگان، بازی ویدئویی و کارتهای جادویی پیش می‌آید حواسش جمع می‌شود؟ آیا کودکی است که روی اسباب بازیها و لباسهای کثیفش که کف اتاق ریخته، راه می‌رود و نمی‌تواند کوله پشتی خود را در خروار وسایلش پیدا کند؟
اگر توجه کودک به‌یک محرک مهم جلب نمی‌شود احتمالاً به‌این خاطر است که آن محرک اطلاعات حسی مناسب برای پردازش توسط کودک را فراهم نکرده است. لازم است که بین سبک یادگیری کودک شما و چگونگی ارائۀ فعالیت‌ها به‌کودک، تناسب برقرار شود.
نکته: بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD برای یادگیری و درک مسائل احتیاج به‌تجربۀ عملی دارند و تکالیف باید در سطوح حسی مختلف مانند لامسه، دیداری و شنیداری به‌آنها ارائه شود. بنابراین مادری که فرزند کم توجه خود را برای شام خوردن صدا می‌زند باید کنار او بایستد و دست‌های خودش را روی شانۀ او بگذارد و وقتی کودک صورتش را به‌سمت او برگرداند و به‌او نگاه کرد، بگوید: "وقت شام است. از حالا پنح دقیقه وقت داری که تلویزیون را خاموش کنی و برای شام بیایی. حواست به‌ساعت باشد".
• یادگیری حفظ تلاش ذهنی
توجه کردن عبارت است از توانایی به‌اتمام رساندن فعالیت‌ها، دنبال کردن جهت‌ها، توجه دقیق به‌جزئیات و گوش دادن به‌چیزهایی که به‌فرد گفته می‌شود.
کودکی که به‌نقص توجه مبتلا است ممکن‌است از انجام تکالیفی که به‌تلاش ذهنی مستمر احتیاج دارد، طفره رود. او ممکن‌است وسایلش را گم کند یا فراموش نماید که فعالیت‌های روزانه را انجام دهد.
وقتی کودکی دچار نقص توجه بدون بیش فعالی است، به‌احتمال کمتری دچار مشکل رفتاری یا تکانشگری می‌شود. این نوع کودکان به‌احتمال بیشتر منزوی و مضطرب می‌گردند. این ویژگیها در دختران بیشتر از پسران به‌چشم میخورد.

گاهی دختران مبتلا به‌نقص توجه نشانه‌های معمول بیش فعالی و تکانشگری را از خود بروز نمی‌دهند. آنها اغلب تمرکز ندارند ولی بیش فعال نیستند؛ به‌همین دلیل شناسایی مشکل آنها سخت‌تر می‌باشد و موجب می‌شود که مشکل دختران مبتلا به‌اختلال نقص توجه در سنین بالاتری نسبت به‌پسرها، تشخیص داده شود.
دو ویژگی که به‌ما کمک می‌کند تا به‌مدت طولانی‌تری به‌تکالیف توجه کنیم عبارتند از تازگی تکلیف و پیچیدگی آن. اشیاء یا رویدادهایی که برای یک نوزاد هم تازه و هم پیچیده هستند ممکن‌است ویژگیهایی چون الگوهای جالب، رنگ‌های روشن، جهت‌های فضایی خاص، چهره‌های متعجب و رویدادهای پرمعنا مثل غذا خوردن یا نوازش شدن، داشته باشند. اگر یک شیء رویداد یا فعالیت برای کودک پیچیده نباشد، برایش کسل کننده می‌شود و او توجه خود را از ان برمی‌گرداند.
رمز موفقیت در جلب و حفظ توجه کودک این است که تکالیف ارائه شده تا اندازه‌ای پیچیده باشند. به‌این ترتیب کودک تلاشش را برای یادگیری افزایش میدهد اما دچار آشفتگی نمی‌گردد.
انگیزه نیز در این فرآیند نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. کودکانی که سطح انگیزشی پایینی دارند فشار زیادی را بر والدین و معلمان خود وارد می‌کنند به‌این خاطر که هیچ چیز توجه آنها را جلب نمی‌کند.
• یادگیری کنترل تکانه‌ها
کنترل تکانه مهارتی است که کودکان از آن استفاده می‌کنند تا وقتی باید ساکت و متمرکز باشند، از دست زدن به‌چیزها خودداری کنند. وقتی کودکی در کنترل تکانه مشکل دارد ممکن‌است نشانه‌های زیر را نشان دهد:
1- سطح فعالیت بالا
بیقرار است و نمی‌تواند آرام بنشیند.
مدام در جنب و جوش و حرکت است.
2- ضعف در کنترل تکانه
بیش از حد حرف میزند.
وسط حرف دیگران می‌پرد.
بسیار پرتوقع است.
نمی‌تواند منتظر نوبتش بماند.
به‌پاداش فوری نیاز دارد.
3- مشکل در تغییر دادن فعالیت‌ها
در برابر تغییر یک فعالیت به‌فعالیت دیگر مقاومت می‌کند.
بدون فکر کردن به‌پیامدها به‌فعالیت بعدی می‌پرد.
4- نیاز شدید به‌تازگی و فراخنای توجه کم
خیلی زود از اسباب بازیها خسته می‌شود.
خیلی سریع یک بازی را رها می‌کند و سراغ بازی دیگر می‌رود.
منبع: با کودک بدقلق و ناآرام چه کنیم؟