دزدی کودکان - بخش دوم
دسته بندی : تربیت و روانشناسی

کلیپ های مرتبط










دزدی کودکان در برخی از موارد اعتمادبهنفس کودک پایین است و کودک نمیتواند خود را مطرح کند و بهاین ترتیب، سعی در جلب توجه دیگران دارد. مثلاً ممکناست کودک برای نشان دادن خود و جلب محبت دوستان، از جیب پدرش پول بردارد و ...
دزدی کودکان - بخش دوم
دزدی در کودکی
در برخی از موارد اعتمادبهنفس کودک پایین است و کودک نمیتواند خود را مطرح کند و بهاین ترتیب، سعی در جلب توجه دیگران دارد. مثلاً ممکناست کودک برای نشان دادن خود و جلب محبت دوستان، از جیب پدرش پول بردارد و برای دوستانش هدیه بخرد یا آنها را بهرستوران ببرد.
دزدی ممکن استجنبۀ انتقام جویی و آزاررسانی داشته باشد، مانند کودکی که پس از تنبیه شدن، لوازم مورد احتیاج پدرش را میدزدد و بهاین نحو پدرش را ناراحت و خودش را آرام میکند. گاهی کودک به منظور بهدست آوردن ایمنی و قدرت بیشتر به دزدی متوسل میشود.
پدران و مادرانی که از وضع اقتصادی خود شکایت میکنند موجب میشوند که کودکان برای کمک بهوضعیت اقتصادی خانواده بهاین کار متوسل شوند.
دزدی در نوجوانی
گاه دزدی بهخاطرتملک اشیاست، بهویژه هنگامی که شخص بهآنها نیاز داشته باشد. گاهی دزدی در نوجوانان نوعی انتقام گیری است و ممکناست اصلاً نیازی بهشیء دزدیده شده نداشته باشد. دزدی برای کسب وجهه و ریاست کردن بر عدهای از نوجوانان دیگر نیز صورت میگیرد.
اینگونه نوجوانان کسانی را که از دزدی میترسند تحقیر و تمسخر میکنند. در این موارد علایم دیگری مانند اذیت کردن و کتک زدن دیگران، فرار از مدرسه و تا دیروقت خارج از خانه ماندن نیز دیده میشود.
مدیریت رفتاری در دزدی
مدیریت رفتار کودکی که دزدی میکند، بستگی زیادی بهشناخت انگیزههای حاکم بر رفتار او دارد. برای کودک گرسنه باید حداقل ضروریات برای رفع نیازهای اولیۀ او تامین شود. بهکودکی که به منظور خرید هدیه برای جلب توجه و تایید گروه اجتماعی خود دست به دزدی میزند باید کمک کرد تا از طریق راههای مشروع در پی محبوبیت اجتماعی برآید.
در اینگونه موارد باید بهکودک کمک کرد تا اعتماد به نفس بالاتری پیدا کند. کودکی که برای بیان احساس دشمنی نسبت بهمعلم یا والدین دزدی میکند، بهمحبت و توجه بیشتری از جانب آنان نیاز دارد.
ایجاد فرصتهایی برای تخلیۀ عواطف منفی در فعالیتهایی مانند کارهای هنری، نقاشی، ورزش و ... نیز میتواند کمککننده باشد. از دیدگاه روانشناسی، اعتراف خواستن از کودکی که دزدی میکند و تهمت زدن بهاو در نزد دیگران، عملی غیرعاقلانه و اشتباه است، زیرا با این روشها بهندرت میتوان بهریشۀ اصلی و علت بنیادی مشکل پی برد.
این عمل غالباً به دروغگویی کودک یا ریختن آبروی او برای عملی که ممکن است هرگز مرتکب نشده باشد، منتهی خواهد شد.
از سوی دیگر، باید توجه داشت که نباید رفتار کودک را نادیده بگیریم. در مواردی که کودک چیزی را از فرد یا جای مشخصی برداشته است، باید از او بخواهیم که آن شیء را برگرداند و بگوید که کار اشتباهی انجام داده است. در عین حال باید برای تکرار نشدن این رفتار جریمهای نیز تعیین کرد و این جریمه غیر از برگرداندن آن پول یا شیء است.
گاهی خانوادههایی که با چنین رفتاری مواجه میشوند، برای ممانعت از تکرار رفتار سعی میکنند که پول یا وسایل را در اختیار کودک نگذارند. این کار نه فقط بهکودک کمکی نمیکند، بلکه فرصت انجام دادن رفتار مناسب را از کودک میگیرد.
در این موارد باید بهکودک فرصت داد تا از پولی که بهوی داده میشود، برای خانه خرید کند و وقتی بقیۀ پول را بهدرستی برمیگرداند، باید بخشی از آنرا بهعنوان پاداش درستکاریاش به او هدیه داد.
پیشگیری از تثبیت رفتار دزدی
روشهای زیادی برای پیشگیری از دزدیهای کودکانه وجود دارد که والدین و اعضای خانواده میتوانند با استفاده از آنها، مانع از تثبیت اینگونه رفتارها در کودکانشان شوند. از جمله:
- علت اشتباه بودن عمل دزدی را برای کودک توضیح دهید. والدین ابتدا باید اطمینان یابند که فرزندشان، ناشایست بودن نفس عمل خود را فهمیده است. آنها باید بهاین موضوع اشاره کنند که دزدی بهمفهوم برداشتن وسیلهاست که متعلق به او نیست.
- مفهوم مالکیت را به کودک یاد بدهید. بهترین وقت یادگیری مفهوم مالکیت، زمانی است که کودکان هنوز خردسال هستند. پدر و مادر میتوانند با توضیح این مطلب که هر کسی وسایلی دارد که متعلق بهخود اوست و نباید بدون اجازه آن را برداشت، سعی کنند معنی مالکیت فردی را به کودک بیاموزند.
مثلاً والدین میتوانند از کودک بپرسند: اگه کودک دیگهای اسباب بازی مورد علاقۀ تورو بدون اجازه برداره، چه احساسی پیدا میکنی؟ مثالها و نمونههای دیگری که پدر و مادر میتوانند با استفاده از آنها مفهوم مالکیت را بهکودک بیاموزند عبارتند از قرض گرفتن کتاب از کتابخانه و پس دادن مجدد آن، برداشتن شکلات و بستنی از فروشگاه و پرداختن پول آن بهصندوق.
- اگر کودک اسباب بازی، خوراکی و یا وسیلهای را میخواهد، به او یاد بدهید که خواستهاش را با شما در میان گذارد تا راه رسیدن بهآن را به او بیاموزید.
مثلاً اگر کودک از عروسک دوستش خوشش آمده است و میخواهد یک شب آن را از دوستش قرض بگیرد، این موضوع را صادقانه با او و یا شما در میان گذارد تا چارهای برای او بیندیشید. برای این کار باید شنوندۀ خوبی برای صحبتهای کودک باشید و پس از شنیدن خواستهاش با او همدلی کنید. بهاین ترتیب که بگویید: داشتن این وسیله خوبه، اما دوست تو هم وسایلی رو که تو داری نداره.
- رابطهای شفاف و صمیمانه با کودکتان برقرار کنید. والدین باید نهایت تلاششان را بکنند تا ارتباطی مؤثر و فعال با کودکان خود داشته باشند. کودکانی که با پدر و مادرشان احساس صمیمیت و نزدیکی میکنند، نسبت به کودکانی که این احساس را ندارند، تمایل بیشتری برای هماهنگ کردن خود با ارزشها و باورهای والدینشان دارند.
- رفتارهای صادقانۀ کودک را تحسین و تشویق کنید. پدر و مادر باید از رفتارهای شایسته، مناسب و صادقانۀ کودک حمایت و قدردانی کنند. اگر آنها اینگونه رفتارها را بهموقع تحسین کنند، موجب تقویت و تکرار آنها در فرزندشان میشوند.
- یکی از نکات مهم دیگر برای آموختن مرز و حریم بهکودکان خردسال، آن است که وقتی میخواهید بهکیف و وسایل شخصی او دست بزنید، از کودک اجازه بگیرید.
منبع: کودک خوب، رفتار بد
دزدی کودکان