واریس در بارداری

کلیپ های مرتبط

اهمیت وزن مادر در دوران بارداری

حاملگی پوچ

بارداری هفته به هفته (هفته 7)

حاملگی مولار در چه صورتی خطر دارد؟

بارداری هفته به هفته (هفته 32)

تاثیر سن بر حاملگی مولار

زایمان، چه چیزهایی را باید انتظار داشت؟

انتقال ایدز از مادر به جنین (1)

راه های پیشگیری از عفونت ادراری در بارداری

بارداری هفته به هفته، رشد جنین، دوقلوهای یکسان (2)

واریس در بارداری
کودک آنلاین: واریس نتیجۀ انبساط غیرطبیعی دیوارۀ وریدها است که خصوصاً در دومین نیمۀ بارداری به وجود می‌آید. متأسفانه در هر بارداری واریس رو به وخامت بیشتری می‌رود. این بیماری اساساً سه علت مهم دارد که عبارت‌اند از:
-   اولاً کیفیت بد بافتی که دیوارۀ وریدها را می‌پوشاند. این کیفیت بد غالباً ارثی است.
-   در مرحلۀ بعد ایستادن به مدت زیاد که در برخی مشاغل وجود دارد.
-   و بالاخره خود بارداری که در بازنمودن دیوارۀ وریدها به‌صورت غیرطبیعی نقش دارد.
واریس ممکن است با مشکلات و دردهای بسیار متفاوتی از قبیل احساس سنگینی، گرما، باد کردن و فشار کم‌وبیش دردناک در پاها باشد.
گاهی اوقات شخص احساس سوزن سوزن یا مورمور شدن می‌کند. این مشکلات با ایستادگی، خستگی و گرما خصوصاً در اواخر روز شدت می‌یابد.
بسیار به‌ندرت اتفاق می‌افتد که واریس در جریان بارداری اشکال زیادی را ایجاد نماید. تغییر رنگ پوست و زخم‌های واریسی کهنه فقط در رابطه با واریس‌های بسیار قدیمی ایجاد می‌شوند که در میان زنانی که در سن آبستن شدن قرار دارند، به‌ندرت اتفاق می‌افتد. فلبیت سطحی یک واریس کمیاب است. از نشانه‌های این حالت ظهور ناگهانی درد و تغییر حالت واریسی را می‌توان نام برد. و بالاخره خونریزی از طریق پارگی واریس (که آن نیز کمیاب است) خطرناک نیست. ضمناً بایستی نکته‌ای را در خاطر داشت و آن این است که نباید از بالا با فشردن، خون را بند آورد بلکه روی نقطه‌ای را که خون می‌آید بفشارید.
به‌طورکلی می‌توان گفت که واریس‌ها سوای نگرانی‌هایی که ممکن است ازنظر زیبایی ایجاد شود، خطرناک نیستند و پس از زایمان حداقل قسمتی از آن از بین خواهد رفت. اما درهرصورت بایستی مراقب بود زیرا آن‌ها گرایش به ظهور مجدد را داشته و درصورتی‌که بارداری‌های بعدی نیز وجود داشته باشد، کمتر به‌صورت کامل از بین می‌روند.
آیا می‌توان از واریس جلوگیری نمود؟
تا حدودی می‌توان با رعایت برخی از پیشگیری‌ها که همۀ آن‌ها یک هدف‌دارند و آن تسهیل در گردش جریان خون در وریدها و پاها است از ظهور آن جلوگیری نمود.
- از سرپا ایستادن به مدت زیاد خودداری کنید. برخی از مشاغل و کارهای خانه به این حالت مربوط می‌شوند. در مورد اول یعنی شغل، با یک گواهی پزشکی می‌توانید گهگاه بنشینید و در مورد مسئلۀ دوم، بایستی حتی‌الامکان کارهایی را که ایستاده انجام می‌دادید، به‌صورت نشسته انجام دهید.
- عادت کنید که هرروز نیم ساعت با کفش‌های مناسب که پاشنه‌های بلندی نداشته باشد، قدم بزنید. من یادآوری می‌کنم که جدایِ مسئله پیشگیری از واریس، درهرحال قدم زدن بهترین تمرین در طول بارداری است.
- از استفاده از جوراب یا چکمه‌های خیلی تنگ یا هر چیز دیگری که باعث فشرده شدن وریدها می‌گردد، خودداری کنید.
- در هنگام خواب پاهایتان را کمی بالاتر قرار دهید. برای این کار می‌توانید چیزی زیر تشک یا پایه‌های تخت خود بگذارید. ضمناً می‌توانید یک بالش یا متکا نیز زیر پاهای خود قرار دهید.
- اگر این امکان برای شما وجود دارد، در طول روز حتماً برای مدتی دراز بکشید و پاهایتان را قدری بالاتر قرار دهید. در ضمن ماساژ محکم پاها ممنوع است. از دوش‌هایی که آب را با فشار بیرون می‌دهند خودداری نمایید.

تمام این پیشگیری‌ها برای جلوگیری از واریس است و مسلماً درصورتی‌که واریس قبلاً وجود داشته، رعایت این نکات ضرورت بیشتری می‌یابد. در این صورت علاوه بر این پیشگیری‌ها بایستی نکات زیر را رعایت نمایید.
- از قرار گرفتن در برابر منابع گرما، شوفاژ و شومینه‌ها خودداری کنید. زیرا گرما وریدها را متورم می‌کند. حمام‌های آفتاب نیز به همین دلیل ممنوع هستند.
- از حمام‌های بسیار سرد یا بسیار گرم پرهیز نمایید. بهترین آب، آبی است که درجۀ حرارت آن با بدن مساوی باشد.
- از جوراب‌ها یا جوراب‌شلواری‌های مخصوصی که می‌توان در بازار تهیه نمود و شما را تسکین می‌دهد، استفاده نمایید. دو نوع جوراب وجود دارد. نوع اول جوراب‌هایی است که به آن حفظ‌کننده گفته می‌شود و نوع دوم جوراب‌های واریس که این نوع جوراب در صورتی مورداستفاده قرار می‌گیرد که واریس در مراحل بسیار پیشرفته باشد.
یکی از جزییات عملی ولی مهم این است که پوشیدن و یا خارج نمودن این جوراب‌ها را بایستی به حالت درازکش انجام داد. زیرا در این وضعیت وریدها کمتر متورم هستند. اگر در طول روز استراحت می‌کنید، این جوراب‌ها را تا زمانی که به حالت درازکش هستید، خارج نمایید.
اما در مورد داروها، آن‌ها چندان تأثیری بر تشکیلات واریس ندارند. اما می‌توانند علیه ناراحتی‌های به وجود آمده به‌وسیلۀ واریس مانند احساس سنگینی، گرما و غیره مؤثر باشند. این داروها بر پایۀ ویتامین p و بلوط هندی ساخته می‌شود.
امکان انجام درمان‌های بسیار مؤثری که برای حذف واریس به کار می‌روند (تزریقات موضعی یا عمل جراحی) در طول بارداری وجود ندارد. زیرا اولاً امکان دارد که این درمان‌ها خطرناک باشند و دوما اینکه واریس‌ها کمابیش پس از زایمان خودبه‌خود از بین می‌روند. در آن هنگام شما می‌توانید به پزشک مراجعه نمایید تا کارهای لازم را انجام دهید. عمل جراحی معمولاً بین سه الی شش ماه پس از بازگشت لایه‌ها انجام می‌گیرد.
واریس بخش خارجی دستگاه تناسلی
در میان برخی از زنان می‌توان نوعی واریس را مشاهده نمود که در سطح اعضاء خارجی دستگاه تناسلی ایجاد می‌شود. این نوع واریس که بسیار مهم است، اغلب می‌تواند در حین راه رفتن یا انجام روابط جنسی درد زیادی ایجاد نماید. این واریس‌ها پس از زایمان کاملاً از بین رفته و هیچ‌گونه آثاری از خود بر جای نمی‌گذارند.
اما تا آن هنگام جز مراقبت‌های موضعی که آن را کمی تسکین می‌دهد، درمانی برای این ناراحتی وجود ندارد. (حمام‌های نشیمنگاهی ، به کار بردن کرم‌های اکسید روی)
منبع: در انتظار کودکی هستم
واریس در بارداری