وابستگی مادر و کودک
دسته بندی : تربیت و روانشناسی

کلیپ های مرتبط










وابستگی مادر و کودک کودک در ارتباط با مادر سه بند ناف دارد: - بند نافی که پس از زایمان پاره میشود. - بند ناف چسبندگی که تا دو سالگی بین مادر و کودک وجود دارد. - بند ناف عاطفی که تا دوازده سالگی مادر و کودک را به هم متصل نگه میدارد. وابستگی مادر و کودک
وابستگی مادر و کودک
کودک در ارتباط با مادر سه بند ناف دارد:
- بند نافی که پس از زایمان پاره میشود.
- بند ناف چسبندگی که تا دو سالگی بین مادر و کودک وجود دارد.
- بند ناف عاطفی که تا دوازده سالگی مادر و کودک را به هم متصل نگه میدارد.
اتصال بند ناف چسبندگی بین مادر و کودک تا حدود دو سالگی برای ایجاد دلبستگی ایمن در کودک لازم است ولی بعد از دو سال باید پاره شود.
تکنیکهای پاره کردن بند ناف چسبندگی کودک
- گرفتن از شیر مادر یا شیشه پستانک از 18 ماهگی
- جدا کردن کودک از اتاقخواب والدین حداکثر از دو سالگی
- فرستادن به مهدکودک از دو و نیم – سه سالگی در حد روزی یک ساعت و افزایش ساعات ماندن در مهد بهطور تدریجی.
- ایجاد رابطۀ نزدیک پدر با کودک به این معنا که پدر در حمام کردن، لباس پوشیدن، غذا داد و یاریکردن با کودک مشارکت فعال داشته باشد، تا مادر بتواند نقش همسری خود را دوباره از سر گیرد.
- محول کردن کارهایی که کودک قادر به انجام آنهاست.
- آموزش توالت از دو یا دو و نیم سالگی
والدین باید به کودک فرصت دهند تا مراحل رشد خود را بهتدریج طی کند، یعنی یاد بگیرد غذا بخورد، ادرار و مدفوعش را کنترل کند و لباسش را بپوشد. اضطراب والدین و ترس از واگذاری مسئولیتها متناسب با سن کودک میتواند هر یک از این مراحل را به تعویق بیندازد و آنها را به بحرانی برای خانواده مبدل سازد.
همچنین اگر کودک متوجه شود، با برآورده نکردن خواستهها و انتظارات والدین قادر است توجه آنها را به خود جلب کند، بهشدت از انجام کارها امتناع میکند. درنتیجه اضطراب مادر افزایش مییابد و با بالا رفتن اضطراب افکار و احساسات منفی جای خود را در ذهن باز میکنند.
مثلاً احساس گناه در مورد اینکه: شاید من مادر خوب و لایقی نیستم.
این افکار در یک چرخۀ منفی، قادرند اضطراب مادر را دوچندان کنند. درعینحال ناخودآگاه کودک اضطراب مادر را دریافت میکند ، درنتیجه بیتابیهای کودک افزایشیافته و به دنبال آن احساس گناه و اضطراب مادر افزوده میشود.
در بیشتر موارد عاملی که از پاره شدن بند ناف جلوگیری میکند، خودِ مادر است. مادری که به دلیل احساس ناامنی و عدم اعتمادبه نفس کافی، تمام کارهایی که کودک خود قادر به انجامشان است، بر عهده میگیرد و به کودک اجازۀ انجام آن را نمیدهند و کودک را به خود وابسته نگهداشته و بهنوعی او را سرباز خود میکنند.
این کنترل بیشازحد، مانع استقلال کودک شده و وابستگی را در او افزایش میدهد. درنتیجه مسئولیتپذیری در چنین کودکی شکل نخواهد گرفت.
پیامدهای ناشی از وابستگی کودک به مادر
تصور کنید که به یک کشور خارجی سفر کردهایم و زبان آنجا را نمیدانیم. برای رفع این ناتوانی ناگزیر به فردی بهعنوان مترجم نیاز خواهیم داشت. اگر به مترجم وابسته شویم، بدون حضور او احساس ناامنی میکنیم چراکه بهتنهایی قادر به ادارۀ امور خود نخواهیم بود.
درعینحال از خود خشمی در دل داریم که چرا من نباید خودم بتوانم نیازهای زبانیام را برآورده سازم؟ بهواسطۀ این ناتوانی، اعتمادبهنفس ما سقوط کرده و حس ناخوشایندی نسبت به خود پیدا میکنیم و در تمام طول سفر، ترس از این داریم که: اگر مترجم مرا رها کند، چه خواهد شد؟
کوتاهسخن اینکه به میزانی که کودک به والدین خود وابسته باشد، درجۀ ترس و ناامنی در او بالا خواهد رفت و این ناامنی بهواسطۀ ناتواناییهایی است که کودک در خود احساس میکند.
این ناامنی و ناتوانی درجۀ خشم کودک را بالابرده و او را به سمت رفتارهای پرخاشگرانه سوق خواهد داد. بنابراین والدین نهتنها باید متناسب رشد و توان کودک مسئولیتهای او را به خودش واگذار کنند بلکه باید اقتدار لازم نیز در تربیت کودک داشته باشند.
وابستگی ..... ترس ....... ناامنی ...... خشم ...... رفتارهای پرخاشگرانه
به نظر شما، آیا میتوان یکی از علل مهم پرخاشگری کودکان و نوجوانان با والدینشان را خشم حاصل از وابستگی و عدم استقلال آنها دانست؟
منبع: واکسیناسیون روانی کودک
وابستگی مادر و کودک