پرورش کودکی مسئول – بخش سوم

کلیپ های مرتبط

دلیل سرگیجه در طول بارداری

چه مقدار خواب برای نوزادان مناسب است؟

تربيت و روانشناسي کودک از 7 تا 13 سالگي "بخش یازدهم" (دکتر هلاکويي)

کهیر (2)

بدترین جنبه های ته تغاری بودن

دانش مسائل جنسی

درباره خواب بیشتر بدانیم

آشنایی با انواع جراحی چاقی

نوزاد پسر با تنها یک بیضه

افزایش تعداد چند قلویی در دو دهه ی اخیر!

پرورش کودکی مسئول – بخش سوم
اگر کودک کار درستی انجام داد، او را ستایش کنید.
کودکی که در حال یادگیری مسئولیت‌هایش است، اگر کار درستی انجام می‌دهد، توجه‌تان را به او نشان دهید. تشویق و ستایش، کودک را به‌تکرار رفتار پسندیده و خوش‌ایندش برمی‌انگیزاند.
وقتی به رفتار درست کودک اشاره می‌کنید، و خشنودی خود را از رفتارش نشان میدهید، مطمئن باشید باز هم آن رفتار را از او خواهید دید.
اگر کودکان تایید پدر و مادر را داشته باشند، بسیار خوشحال خواهند شد و همواره در پی آن خواهند بود. شاید گاهی از همکاری با شما روی‌گردان شوند؛ اما بدانید وقتی به رفتار خوبشان توجه می‌کنید و تشویق میشوند،به خود می‌بالند. این بالندگی به او یاری میرساند معیارهای بالایی برای خود بخواهد.
به کودک اندیشیدن و برنامه‌ریزی را بیاموزید
صبر کن! جمله‌ای است که کودکان از شنیدن آن بیزارند. وقتی کودکان آن را می‌شنوند، پایشان را بر زمین می‌کوبند و می‌گویند: نه! همین الآن میخوام.
اما بخشی از رشد احساس مسئولیت این است، که کودک یاد بگیرد بردبار باشد، تا سرانجام پاداش بزرگتری به‌دست آورد. توانایی داشتن شکیبایی برای به‌دست آوردن پاداش های ماندگارتر در زندگی بسیار مهم است.
برای به‌دست آوردن بسیاری چیزها به تلاش فراوان و تعهد بلندمدت نیاز است؛ برای نمونه، سال‌ها درس خواندن در دانشگاه برای بدست آوردن مدرک، صرفه‌جویی برای خرید اتومبیل یا خانه، کار کردن در حرفه‌های پایین برای رسیدن به مقام‌های بالای اجتماعی.
ما باید کودکانمان را آماده سازیم، تا توانایی داشته باشد برای آینده‌اش برنامه بریزد و زمان حالش را برای بدست آوردن آینده‌ای بهتر قربانی کند.
برخی راههای ساده برای ایجاد انگیزش این بردباری و شکیبایی در کودک چنین است:
- اگر به کودک مسئولیت نوشتن گزارش یا پروژه ای در مدرسه داده شده است، برای نشان دادن اندیشیدن و برنامه‌ریزی بلندمدت به او فرصتی به دستتان میدهد.
در کنار کودک بنشینید و یا هم گامهای لازم را برای به سرانجام رسانیدن پروژه در مهلتی که دارد، تعیین کنید. برای کامل کردن نیازها و زمان انجام آنها برنامه‌ای واقع‌بینانه بریزید.
بدین ترتیب به کودکان می‌آموزید برای بدست آوردن نتیجه‌های ارزشمند باید برنامه ریزی کرد. وقتی پروژه براساس برنامه به نتیجه رسید، کودکان نتیجه‌های مشهود این رویکرد را میبینند؛ یعنی پروژه ای با موفقیت به پایان رسیده است؛ بی اینکه در لحظه های پایانی با شتاب کاری را انجام داده باشیم.
-اگر کودک به اسباب بازی جدیدی شیفته شده است و از شما میخواهد آن را برایش بخرید، به او کمک کنید، که برای پس انداز پولش به منظور خرید آن، برنامه ای مالی بریزد، تا هر زمان توانست آن را بخرد.

به کودک مدیریت زمان و مهارت‌های سازمان‌دهی را بیاموزید.
بیشتر بزرگسالان از سیستمهای برنامۀ روزانه برای یادآوری آنچه باید هر روز انجام دهند، بهره می‌برند؛ از جمله: برنامه‌های کامپیوتری، برنامه ریز روزانه و نوشتن فهرست کارهای روزانه.
نکتۀ جالب آنکه همین کسان از فرزندشان انتظار دارند وظیفه‌های روزانه، کارهای مدرسه، کلاس‌های ورزشی و دیگر کارهای فوق برنامه را بی‌هیچ وسیلۀ کمکی یادشان بماند.
وقتی فهرست کارهای کودک تمام نشده باقی می‌ماند، یادآوری دوبارۀ آنها او را آشفته میکند. هر کودک زمانی باور دارد، کنترل زندگی‌اش در دست خودش است، که خودش فهرست کارهایش را نوشته باشد. او میتواند در جایی کارهای مدرسه و دیگر وظیفه‌های روزانۀ خود را بنویسد.
شیوۀ انتخاب سیستمش نیز به شخصیت و کارهای برنامه ریزی شده‌اش بستگی دارد. بدین ترتیب، میتواند مدیریت زمان را به خوبی برای زندگی‌اش یاد بگیرد.
وقتی فرزندانمان کوچک بودند، تقویم بزرگی بر دیوار اتاقشان نصب کردیم؛ و تاریخ‌های مهم از جمله: تولدها، تعطیلات یا رویدادهای خاص را علامت زدیم. وقتی بزرگتر شدند، تکلیف‌های مدرسه و کلاسهای فوق برنامه را به آن افزودیم.
کم‌کم آنان با کمک تقویمی که خودشان آن را تنظیم کرده بودند، زمان‌شان را مدیریت کردند. اکنون که به دانشگاه میروند، یکی از مهمترین وسایل‌شان تقویمی‌ست، که بر دیوار دارند.
امتیاز مسئولیت می‌آورد
با رشد کودک بر مسئولیت‌هایش بیفزایید. کودکان دبستانی – به ویژه آنهایی که در دورۀ پیش از نوجوانی هستند – باید یاد بگیرند هرچه امتیازاتشان بیشتر شود، از آنان مسئولیت‌های بیشتری انتظار می‌رود.
اگر به آنان اجازه داده میشود خود به تنهایی به پارک بروند، از آنان انتظار میرود سر ساعت معینی به خانه باز گردند. اگر به آنان اجازه داده می‌شود از کامپیوتر مامان و بابا استفاده کنند، باید مواظب باشند به فایلهای آنان آسیبی نرسد.
نوجوانان انتظار دارند پدر و مادر از آنان برای پاسخگویی انتظار داشته باشند. هنگامی پدر و مادر این انتظارات را جدی نمی‌گیرند، فرزندان گیج میشوند؛ و به پدر و مادر کمتر حرمت می‌نهند.
نوجوان به درک روشنی از انتظارات شما نیاز دارد؛ یعنی شما باید از او انتظار داشته باشید، که به شما بگوید، کجا میرود، با کی میرود، چه کاری میکند؛ و چه ساعتی باید خانه باشد.
برای اینکه انتظارات شما را اشتباهی نگیرد، آنها را بنویسید و یک نسخه نیز برای خود نگه دارید؛ و زمانی که کودک دیر به خانه می‌آید و می‌گوید: اما من فکر کردم شما گفتین ساعت ده! میتوانید آن را به کار بندید.
منبع: دنیای کودکان موفق
پرورش کودکی مسئول