رشد نوپایان – بخش سوم

کلیپ های مرتبط

عینک مناسب برای کودکان (1)

سلام کردن (کارتون تربیت کودک)

استعداد پروری در کودکان (1)

پرورش قوای تخیل در کودکان (1)

مدیریت و مشکلات رفتاری در کودکان (1)

تربیت و روانشناسی کودک از 3 تا 7 سالگی "بخش نهم" (دکتر هلاکویی)

مدیریت و مشکلات رفتاری در کودکان (2)

برای کودکمان روروئک بخریم یا نخریم؟

آموزش مفهوم زمان به کودک

قصه های کودکانه "گلنار - قسمت ششم"

رشد نوپایان – بخش سوم
شکل دیگر پاسخ دادن به خواسته های کودک این است‌که فرد حتی المقدور در این خصوص از خود ظرافت و هوشمندی نشان می دهد ، به بیان دیگر از خودش زیرکی نشان داده و کودک را به نوعی مشغول کرده و به اصطلاح سر کار بگذارد تا به‌این وسیله از شر لجاجت او خلاصی یافته و در عین حال موجبات بددلی و سرخوردگی کودک‌را فراهم نیاورد.
فرضا در رابطه با خواهش مثالی ، مادر میتواند کودک‌را به همکاری دعوت کرده و از او بخواهد که در کار شستن به وی کمک کند و پس از اتمام کار به اتفاق یکدیگر به دل او بپردازند.
همین طور در رابطه با پوشیدن لباس ضخیم در یک روز آفتابی میتوانید بگویید ، به نظر می رسد که خیلی این لباس را دوست داری ، ولی چون هوا گرم است اطمینان دارم که پس از دقایقی آنها را در خواهی آورد و لباس مناسبی به تن خواهی کرد.
تجربه نشان داده است‌که کودک در بسیاری از موارد پس از امتحان کردن به حرف مادرش باز می گردد. همین طور در رابطه با شیر دادن نوزاد نیز میتوان به حقه و شگرد کارآمدی متوسل شد. فرضا میتوان کودک را در امر تغذیه برادرش مشارکت داد.
به‌این معنی که از وی می خواهیم که مراقب گرسنگی نوزاد باشد و هر وقت او بی قراری می کند ، مسئله را به مامان یادآور شود تا مادر به نوزاد شیر بدهد. زمانی که کودک‌را این گونه درگیر و مشغول می سازیم او لجاجت و ناسازگاری را فراموش می کند ، زیرا نوپایان از حافظه ای کوتاه مدت برخوردار می باشند.
برخلاف استنباطی که از این شگرد میشود ، باید گفت که این نوع برخورد برای کودکان بازتاب های بسیار خوبی دارد. فرضا به این وسیله کودک چگونگی گفتگو و تبادل نظر را فرا گرفته و از یکدندگی و لجاجت پرهیز می کند. پس شایسته است که والدین هرچه بیشتر به اصول تربیتی و مهاری کودک مسلح و مسلط شده و به این وسیله به کام دل خویش نائل گردند.

رشد نوپایان

رشد نوپایان

بهانه و مقصر تراشی کردن
برخی از والدین بدون هیچ علت روشنی فرزندان خود را در قیاس با سایرین نامقبول و ناکامل می پندارند. این ذهنیت سبب میشود که خواسته و ناخواسته رفتارهای بازدارنده ای را از خود بروز دهند و این رفتارها به گونه ای است که کودک می پندارد خود موجبات این ناراحتی ها را فراهم آورده است.
برای مثال برخی از والدین متوسل به آه کشیدن شده و یا این که خود را معصوم و قربانی می نمایانند. باری رفتارهایی از این دست سبب میشود که کودکان با مسائل زیر مواجه شوند :
1 . کودکان می پندارند که مرتکب اشتباه شده اند.
2 .به این باور می رسند که انتظار خطایشان را می کشیدیم.
3 . ما به خاطر این مسائل آنها را مورد سرزنش قرار داده و گناه کار می شناسیم.
4 .به این شکل راه روشنی جهت انجام کارهای درست وجود ندارد.
چنانچه قدری تامل کرده و تا حدی منصف باشیم ، میتوانیم به این حالات ادواری معترف باشیم . ممکن است به طور غیر ارادی فرد در این دام افکنده شود ، زیرا مدتی است‌که سر و کارش با نوپایان بوده و با آنها سر و کله میزند.
پس شایسته‌است که‌به این مسئله توجه شود و والدین آگاه در هنگام تعاملاتشان با کودک به این مسئله ظریف توجه داشته باشند. باری ، گناهکار انگاشتن کودک سبب میشود که دوباره دور باطل نمود یافته و طرفین گرفتار مشکلات فزاینده شوند.
پذیرش کاستی های کودک
واقعیت این است که تحمل کردن انسان وسواسی و کمال گرا بسیار دشوار بوده و این امر برای متعاملین بسیار عذاب آور و طاقت فرسا می باشد. برخی از والدین از کودکان خود توقع بی جا داشته و از آن ها می خواهند که از هر حیث کامل و عاری از کاستی باشند. این مسئله سبب میشود که کودک سرخورده شده و دستخوش یاس و استیصال گردد. از ویژگی های این کودکان درمانده میتوان به موارد زیر اشاره کرد :
1 . رقابت گرایی افراطی .
2 . دیگران را گناهکار پنداشتن.
3 . عادت به دروغگویی.
4 . قلدری ، عصبانیت ، احساس قربانی شدن و تعارض کردن.
چنانچه شاهد چنین ویژگی هایی در کودک بودید ، برای این که دوباره او را متعادل و متوازن سازید شایسته است که اقدامات لازمه را اتخاذ کنید. چون همانطور که پیش تر یادآور شدیم از ویژگی های احساسات ، جاری و ساری بودن آنها است.
بنابراین لازم است که ذهنیت وسواس گون و کمال گرایانه ی خود را اصلاح کرده و با آرام و قرار یافتن برای کودک خود الگویی مناسب گردید و کودک نیز با مشاهده راحتی و آرامش شما به تدریج ویژگی های منفی خود را بر طرف ساخته و شخصیتی نرمال کسب می کند.
یکی از شیوه های اصلاح ذهنیت مرضی کمال گرایی این‌است‌که فرد در صورت ارتکاب به اشتباه پوزش طلبیده و عذرخواهی نماید. زیرا این امر آشکارا نشان می دهد که فرد عاری از خطا نبوده و مثل تمامی انسان ها جایز الخطا می باشد.
زمانی که کودک با چنین الگویی مواجه میشود خودش نیز به‌این اهرم و ویژگی متوسل شده و به‌این واسطه کاستی های خود را پذیرا شده و به تدریج در جهت اصلاح آنها تلاش می کند . بله ، اعتراف به شکست و کاستی ، خود به خود گام برداشتن به سوی پیروزی و کمال می باشد.
منبع : کتاب چگونه الم شنگه ی کودکان را مهار کنیم؟
رشد نوپایان
رشد نوپایان